Από το 2010 αφήνω πίσω την απογοητευτική εμφάνιση του Konstantin Gropper στο Synch (δεν ξέρω αν ήταν μια ατυχής στιγμή ή αυτό που συχνά συμβαίνει δλδ κάποιοι καλλιτέχνες να μην μπορούν να υποστηρίξουν live την ατμόσφαιρα και την μαγεία των δίσκων τους) και κρατάω το Vexations.
Σενέκας, Eric Satie, Όμηρος, Sartre, Werner Herzog, Herman Melville, Karl Marx, Nietzsche, το "Vexations" είναι ένα πάρτυ εκλεκτών φαντασμάτων και για άλλη μια φορά ο Gropper ακροβατεί με χάρη (έγχορδα, πιάνο, πνευστά) ανάμεσα σε φιλοσοφικές σκέψεις ζωής και κυρίως θανάτου. Οι ενορχηστρώσεις μελαγχολικές και συχνά πομπώδεις μεταφέρουν σε άλλες εποχές και η χαρακτηριστική φωνή του στοιχειώνει μετά από μερικές ακροάσεις.
Get Well Soon - A Voice In The Louvre
Η κακιά στιγμή έφταιγε!
ReplyDeleteΠρόπερσι στο Λονδίνο ήταν εκπληκτικοί... (σε κλειστό χώρο βέβαια)
χμ...σε πιστεύω και σίγουρα ένας ανοιχτός χώρος δεν είναι ό,τι καλύτερο για τον συγκεκριμένο, αυτό που με προβληματίζει όμως είναι ότι και όλες οι live ηχογραφήσεις του (σε αντίθεση με τα studio album) είναι από μέτριες και κάτω... :-)
ReplyDeleteΚάποια βιντεάκια ίσως ναι...το live του Μαίου από το Konzerthaus Dortmund έχει εκτελέσεις καλύτερες κι από τις στουντιακές.
ReplyDeleteΌπως και να έχει είναι δίσκος αριστουργηματικός ;)
εμένα πάλι το live από το Konzerthaus Dortmund δεν με τρέλανε, ε γούστα είναι αυτά...
ReplyDelete